Mięguszowecki Szczyt Pośredni ((słow. Prostredný Mengusovský štít, niem. Mittlere Mengsdorfer Spitze, węg. Középső-Menguszfalvi-csúcs) - 2393 m
Środkowy z Mięguszowieckich szczytów, najtrudniej dostępny
Najdogodniejsza droga wejścia:
Od Przełęczy pod Chłopkiem(UIAA II, silna ekspozycja, wejście taternickie)
"Mięgusz Pośredni" wznosi się między Wielkim Mięguszowieckim Szczytem a Czarnym Mięguszowieckim Szczytem, od któego oddziela go dostępne szlakiem siodło Przełęczy pod Chłopkiem.
Nazwa szczytu jak i całej grani pochodzi od spiskiej wsi Mięguszowce.
Pierwsze wejście: Włodzimierz Boldireff i Stanisław Porębski - 15 sierpnia 1903 r.
Zimą: Valter Delmár i Gyula Komarnicki - 23 marca 1916 r.