Najdogodniejsza droga wejścia:

Bez znaków. Od Niżniej Szerokiej Przełęczy(<i>słow. Sedlo pod Zámkami</i>) pn.zach. zboczem(łatwo) - Siodło przełęczy osiągalne wariantami dróg nieznakowanych: pn. granią od Jaworzyny przez Horwacki Upłaz(daleko i dość uciążliwie), Z Doliny Białej Wody Litworowym Żlebem przez Spismichałową Czubę(uciążliwe wiatrołomy, strome trawy), z Doliny Szerokiej(uciążliwe i niepraktyczne...), trawersem z Szerokiej Przełęczy(Wyżniej)(UIAA 0+, urwiste trawki, ekspozycja) - na tą przełęcz nieznakowany wariant z Doliny Jaworowej via Dolina Zielona Jaworowa(UIAA 0+, strome trawy). Szczyt bywa też zdobywany wprost zboczami od strony Doliny Jaworowej przez wierzchołek Świstowego Kopiniaka wznoszący się w grani na pn. od wierzchołka głównego masywu. Wszystkie z wymienionych tutaj skrótowo dróg to trasy długie i dość wyczerpujące, ponadto wymagają dobrej znajomości topografii terenu. Zimą należy wziąć poważną poprawkę na pozorną łatwość wariantów wejściowych ze względu na zagrożenie lawinowe.

Dla niejednego tatrołaza "góra magiczna". Jedna z najbardziej efektownych panoram Tatr Wysokich z wierzchołka, wspaniała przyroda.

Nazwa szczytu pochodzi od jego charakterystycznie rozległego, "szerokiego", pn.zach. zbocza opadającego w kierunku Cichego Stawku w Dolinie Szerokiej.

Pierwsze znane wejście: Johann Blasius z towarzyszami w 1835 r., ale co niemal pewne szczyt odwiedzany od dawien dawna przez koziarzy i pasterzy.

Zimą: Mieczysław Świerz z towarzyszami - 1912 r. (na nartach)