Durny Szczyt (słow. Pyšný štít, niem. Schwalbenturm, węg. Fecske-torony) - 2621 m
Czwarty co do wysokości szczyt Tatr, znajdujący się w bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami a Łomnicą.
Najdogodniejsza droga wejścia:
Nieznakowane warianty: z Doliny Pięciu Stawów Spiskich przez Durną Przełęcz(UIAA I), ze szczytu Łomnicy przez Klimkową Przełęcz, "Droga Jordana"(UIAA II, silna ekspozycja, wymagana asekuracja).
Durny wznosi się ponad dolinami Dziką(górne piętro dolin Kieżmarskiej i Zielonej Kieżmarskiej) i Pięciu Stawów Spiskich.
Zaliczany do najbardziej "honornych" szczytów Tatr, tak ze względu na swoją wysokość i imponujący wygląd, jak i z racji faktu, że nigdy nie prowadziły nań znakowane szlaki.
Polska nazwa tego dzikiego w wyglądzie, wybitnego i urwistego szczytu pochodzi od słowa "durny", które w gwarze podhalańskiej znaczy: dumny, hardy, pyszny, butny, zuchwały. W dawnej literaturze na oznaczenie szczytu często pojawia się m.in. nazwa Mała Łomnica/dawny niemiecki odpowiednik: "Lomnitzer Nordtrabant"/
Pierwsze wejście: Ödön Téry z przewodnikiem Martinem Spitzkopfem w 1877 r.(z Dol. Pięciu Stawów Spiskich)
Drugie wejście i zarazem pierwsze od strony Dol.Dzikiej - Jan Gwalbert Pawlikowski i przewodnicy Józef i Maciej Sieczkowie w 1881.
Zimą: węgierscy taternicy – Ede Hruby, Oszkár Jordán, Roman Komarnicki i Jenő Serenyi - 27 marca 1910.