Gładki Wierch (słow. Hladký štít, niem. Glatter Berg, węg. Sima-hegy) - 2065 m
Jeden z najniższych szczytów w grani głównej, acz stanowiący dość charakterystyczną kulminację odcinka tej grani stanowiącej zachodnie zamknięcie Doliny Pięciu Stawów Polskich
Najdogodniejsza droga wejścia:
Bez znaków. Od Gładkiej Przełęczy w parę chwil, bez trudności. Zimą uwaga na często tworzący się spory nawis na przełęczy zwłaszcza przy podejściu od strony wschodniej(polskiej). Zimowy trawers niewinnie wyglądających,a wystawionych do wiatru i słońca zboczy zachodnich od strony Zaworów też uprasza się o czujność, częste mniejsze obsuwy śnieżne.
Położony między granią Kotelnicy na pd.wsch. a Walentkowym Wierchem na pn. Gładki Szczyt stanowi zwornik dla potężnej bocznej grani Tatr Wysokich, w której wznoszą się pobliskie Liptowskie Kopy, które od samego Gładkiego oddziela popularna i istotna komunikacyjnie przełęcz Zawory. Na pn. od wierzchołka w grani ku Walentkowemu Wierchowi nie mniej topograficznie wybitna przełęcz Gładka. Oba wspomniane "przechody" w rejonie Gładkiego Wierchu tworzą rozstaj dogodnych dróg-połączeń między dolinami Cichą, Koprową i Pięciu Stawów Polskich, nad którymi opisywany szczyt się wznosi, a więc jednocześnie między historycznie pojmowaną południową i północną stroną Tatr.
W partiach wierzchołkowych Gładkiego Wierchu ciekawe okno skalne. Piękne widoki na Pięć Stawów, Ciemne Smreczyny z granią Hrubego i głębię Cichej po wcięcie Tomanowej przełęczy z Tatrami Zachodnimi w tle.
Popularny teren skiturowy wiosną.
Nazwa tak szczytu jak i leżącej na pn. od niego przełęczy od zbocza zwanego "Gładkie"(za WET).
Szczyt odwiedzany od dawna przez górali.
Zimą : Józef Grabowski z towarzyszami - 1912.