Lodowy Szczyt (słow. Ľadový štít, niem. Eistaler Spitze, węg. Jég-völgyi-csúcs) – 2628 m
Najwyższy z masywow głównej grani Tatr.
Najdogodniejsza droga wejścia:
Nieznakowane warianty: z Doliny Pięciu Stawów Spiskich przez Ramię Lodowego i tzw.Lodowego Konia(UIAA I, ekspozycja), granią od Kopy Lodowej(UIAA I+, ekspozycja, trudności orientacyjne przy niepogodzie).
Lodowy najokazalej prezentuje się, oglądany od strony północnej, z Podhala. Przy czystym powietrzu i dobrej widoczności piramidę masywu można obserwować nawet z Krakowa. Masyw Lodowego Szczytu, w którego skład wchodzi Lodowa Kopa/Svk: Maly Ladovy Stit/, Śnieżny Szczyt i szereg turni - rozciąga się od Lodowej Przełęczy do Śnieżnej Przełęczy.
O Wierchu, ty Wierchu Lodowy!
I znowu się zwracam do ciebie,
Olbrzymie, rozbłękitniony
Na tym błękitnym niebie.
wołał niegdyś poeta Jan Kasprowicz
Pierwszego wejścia na Lodowy Szczyt dokonali najpewniej góralscy myśliwi z Jurgowa już w końcu XVIII w.
Pierwsze wejście turystów: John Ball, Wilhelm Richter i węgierski malarz nieznanego nazwiska z góralskimi myśliwymi z Jurgowa w 1843 r. z Doliny Jaworowej.
Zimą: Theodor Wundt z przewodnikiem Jakobem Horvayem w 1891.