Miedziane (słow., niem., węg. ) - 2233 m
Rozłożysty wierch, którego grań wraz z Opalonym Wierchem zamyka Kotlinę Morskiego Oka od pn.-zach. oddzielając ją od Doliny Pięciu Stawów Polskich
Najdogodniejsza droga wejścia:
Bez znaków. Od Szpiglasowej Przełęczy(b.łatwo) (rezerwat ścisły TPN)
Najwyższy szczyt bocznej grani Tatr Wysokich odgałęziającej się ku pn.wsch w Szpiglasowym Wierchu, od którego oddziela go popularna i osiągalna szlakiem znakowanym Szpiglasowa Przełęcz. Na pn.wsch. grań Miedzianego opada ku szerokiej Marchwicznej Przełęczy, za którą wznosi się Opalony Wierch przechodzący dalej w grzbiet Opalonego ponad Doliną Roztoki przecinany wyżej, ponad urwiskiem Świstówki Roztockiej szlakiem znakowanym łączącym Dolinę Pięciu Stawów z Morskim Okiem. Szczyt słynie z pięknych widoków - namalowaną w 1896 r. panoramę Tatr z Miedzianego, opatrzoną opisami samego Kazimierza Tetmajera wystawiano końcem XIX wieku w Warszawie.
Nazwa szczytu podobnie jak i inne "miedziane" miejsca w Tatrach związana jest z robotami górniczymi jakie prowadzono na jego zboczach w XVIII wieku (wydobycie miedzi).
Pierwsze udokumentowane wejście: Franciszek Herbich w 1832 r., ale szczyt z całą pewnością był odwiedzany wcześniej przez pasterzy czy myśliwych.
Zimą: Henryk Bednarski i L. Michalski - 17 kwietnia 1911 r.