Pośrednia Grań (słow. Prostredný hrot, niem. Mittelgrat, węg. Középorom) - 2441 m
Jeden z najhonorniejszych i najbardziej efektownych masywów tatrzańskich, którego strzeliste turnie dominują nad południowymi partiami dolin Staroleśnej i Małej Zimnej Wody
Najdogodniejsza droga wejścia:
Ławką Dubke'go przez Małą Pośrednią Grań lub wariantem Brockelmanna(obie UIAA I, miejscami silna ekspozycja, kruszyzna, niełatwa orientacja)
Pośrednia Grań, bez wątpienia jeden z najwspanialszych w kształcie szczytów tatrzańskich wznosi się w bocznej grani Tatr, która od głównego ich grzbietu oddziela się w Małym Lodowym Szczycie biegnąc na południowy-wschód. Poza dwoma głównymi wierzchołkami, z których wyższy stanowi ten południowo-wschodni(2441 m) (Pn.-zach. - Mała Pośrednia Grań ok.2420 m) masyw tworzy szereg wybitnych, strzelistych i urwistych turni, wśród których w pierwszym rzędzie wymienić należy takie jak:
- Żółty Szczyt(2385) leżący na pn.zach. od głównej kulminacji masywu, od której oddziela go Pośrednia Przełęcz.
- Cieminiasta Turnia(2255), w grani na pd.wsch., oddzielona od rejonu głównych wierzchołków Ciemniastym Przechodem
- Żółta Ściana(2169), kształtna turnia w pn.wsch. części masywu, opadająca na stronę Doliny Małej Zimnej Wody niemal 200 metrowym pionowym urwiskiem, niezwykle popularnym wśród taterników, których podczas wspinaczki łatwo wypatrzeć turystom odwiedzającym pobliską Chatę Tery'ego.
- Grań Kościołów(Wielki i Mały Kościół) w pd.wsch. grani
Nazwa szczytu Pośredniej Grani pochodzi od jej "pośredniego" położenia między dwoma wielkimi dolinami: Staroleśną na pd.-wsch. i Małej Zimnej Wody na pn.zach.
Pierwsze wejście: Paul Schwartz, Ödön Téry, Samuel Horvay, Johann Still - 11 sierpnia 1876 roku.
Zimą: Károly Jordán, J. Lackner, József Szelke, Johann Breuer i Paul Spitzkopf sen. - 2 kwietnia 1904 r.