Sławkowski Szczyt (słow. Slavkovský štít, węg. Nagyszalóki-csúcs, niem. Schlagendorfer Spitze) - 2452 m
Potężny, rozłożysty masyw w bocznej, południowej grani Tatr. Jeden z głównych elementów w panoramie Tatr Wysokich oglądanych od strony Spisza, Liptowa i Starego Smokowca, ponad którym bezpośrednio się wznosi. Według legendy, w czasach sprzed trzęsienia ziemi w 1662 r. - najwyższczy szczyt całych Tatr
Najdogodniejsza droga wejścia:
Znakowany szlak z Siodełka(Hrebienok)
Piramidalny Sławkowski wznosi się ponad pd. częścią Doliny Staroleśnej oraz niewielką Doliną Sławkowską i jest w swej wyniosłości nieco odosobniony, co gwarantuje niezwykle bogate widoki z wierzchołka, który dość długą i żmudną, ale niewymagającą ścieżką osiągalny pozostaje bardzo popularnym celem wycieczek. Najbliższymi, wybitnymi sąsiadami Sławkowskiego są skalne turnie Granatów Wielickich i Staroleśny Szczyt.
Nazwa szczytu pochodzi od spiskiej wsi - Wielki Sławków.
Jeden z najwcześniej zwiedzonych szczytów tatrzańskich. Za pierwsze wejście uznaje się wejście Georga Buchholtza seniora z towarzyszami w 1664 roku.