Najdogodniejsza droga wejścia:

Bez znaków. Od Szerokiej Przełęczy, bez trudności. Zimą: zbocza w całej okolicy mocno zagrożone lawinami!

Najbardziej na pn. wysunięta kulminacja grani Jaworowych Wierchów stanowiącej łagodniejszy odcinek Jaworowej Grani - bocznej grani odgałęziającej się ku pn.zach. od głównej grani Tatr w Małym Jaworowym Szczycie. Zielona Czuba wznosi się dokładnie między Zielonym Wierchem Jaworowym na pd.wsch.(rozdziela je Zielona Przełęcz) a Szeroką Jaworzyńską na pn.zach.(rodziela je Szeroka Przełęcz) ponad dolinami Jaworową, a właściwie jej górną, boczną gałęzią - Zieloną Jaworową, Rówienek i Białej Wody. Od Zielonej Czuby w kierunku pn. wybiega potężny Zielony Grzbiet rozdzielający Litworowy Żleb

i Dolinę Rówienek.

Doskonały punkt widokowy na otoczenie Doliny Białej Wody.

Nazwa Zielonej Czuby podobnie jak pobliskiej przełęczy pochodzi najpewniej od jej rozległych, trawiastych "zielonych" zboczy.

Szczyt odwiedzany od dawna przez myśliwych.

Zimą pierwsi na nim stanęli : František Kele junior, Ivan Lehotský, Milan Mereš i Arno Puškáš - 18 marca 1954 r.