Baranie Rogi (słow. Baranie rohy, niem. Grünseespitze, węg. Zöld-tavi-csúcs) – 2526 m
Charakterystyczny - za sprawą rozległej szczytowej galerii - szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr miedzy Śnieżnym Szczytem a grupą Łomnicy i Durnego.
Najdogodniejsza droga wejścia:
Nieznakowane. Od Baraniej Przełęczy(UIAA 0+). Dojścia na Baranią Przełęcz: Od Zielonego Stawu Kieżmarskiego przez Dolinę Dziką(UIAA 0+, ubezpieczenia, orientacja), Z Doliny Pięciu Stawów Spiskich(b.łatwo).
Szczyt Baranich Rogów wznosi się nad dolinami: Czarną Jaworową, Dziką i Pięciu Stawów Spiskich. Piękna dookolna panorama ze szczytu. W okolicach wierzchołka także ciekawe okno skalne.
Nazwa Baranich Rogów pochodzi od podobieństwa w kształcie tegoż szczytu do baraniego łba z dwoma rogami(tylko od pn.-zach.). Nazwa niemiecka i węgierska zaś - od Zielonego Stawu Kieżmarskiego.
Pierwsze wejście:
Ks. Józef Stolarczyk i ks. Ambroży Reformat(Tomasz Trausyl) z zakopiańskimi przewodnikami, przed 17 września 1867 r.
Zimą: węgierscy taternicy: Tibold Kregczy, Lajos Rokfalusy, Zoltan Votisky - 17 kwietnia 1911