Pożegnanie ze złogami, powitanie z treścią. Ku Nocy Ciemnej. Posępność i niepogoda żużlowych wyżyn. Od rekluzy do rekluzy, a mandarynkowa jutrzenka znad Kuonjarjoki wskażę ci drogę ku bielom Halti i magii chatek wielkiego, jeziornego pęknięcia z biegiem Poroeno po rubieże norweskiego kordonu z rogasiami Taapmajarvi i horyzontem z Jorba Čierte. Festiwal bolesnych zatraceń i szczęśliwych odnalezień się w mrokach brzozowej tajgi, brodów i nie znających końca ni zmiłowania bagien. Bystre wody Tenomuotki, spotkanie z Karrim długodystansowcem i wielkim, zdumionym łosiem. Unurzany w mokrych ciemnościach zapustelniczyłem w Puusasvaarze i wymarłym Salvas nim pierwsza zima spadła na mnie w marszu ku gościnie w pachnącej kuchnią Galdotievie w Palojärvi. I znowu morze mgły i nocny rajd w plusze via Näkkälä. Otso. Noc limonkowych auror więcej...

nad Hettą i zimowa pułapka w nicościach Pöyrisjärvi z mroźnym, eremickim finałem nad Suukisjoki i Stallojärvi. Happy end wśród lapońskich dusz Ounasporo i ewakuacja

via Kittilä macierzy. Pięćdziesiąt dni miast stu. Niech będzie Wola Twoja.