Szatan posiada dwa wierzchołki (pn. i pd.) podobnej wysokości. Wspaniały cel ambitnych wycieczek turystycznych poza znakowanym szlakiem, nagrodą za zdobycie szczytu jest jedna z najwspanialszych tatrzańskich panoram.

Najdogodniejsza droga wejścia:

Bez znaków. Z Doliny Młynickiej, znad pd.wsch. brzegu Niżniego Koziego Stawu "drogą Eichenwalda"(UIAA 0+, ekspozycja, orientacja)

Tak oryginalna nazwa szczytu Szatana podobnie jak i Diablowiny czy Piekielnikowej Turni pochodzą z ludowych legend. Według jednej z nich szatan miał ukryć w Szatanim Żlebie skarby, których strzeże strącając kamienie na śmiałków próbujących je odszukać.

Pierwsze wejście: Jan Gwalbert Pawlikowski i Maciej Sieczka – ok. 1880 r.

Zimą: Ernst Dubke, Johann Breuer i Johann Franz senior – 1906.